In tegenstelling tot wat ik had gehoopt, voel ik me vandaag nog miserabeler als gisteren.
Ook al heeft Zoet de speculoospasta voor me op tafel gezet, het ontbijt proeft naar "niets".
Pitteke en ons maake komen rond 10u45 langs. Ze hebben lekkere cava rosé mee en een superlief kaartje. En als je het moeilijk hebt, en ik ben niet in je buurt, lees de tekst dan maar es, zegt maake me, terwijl ze me de envelop overhandigt.
De tekst zegt alles... "ik sta er niet alleen voor".
Ik ben uitgeput wanneer ze vertrekken, en sleur me naar m'n bed, waar ik de hele namiddag blijf liggen, tot Ruben er is.
Wat ziet hij er goed uit. Ben zo trots op mijn broer. Hij heeft me een prachtig boeket bloemen bij... Pink flowers.... Dank je, mijn broer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten