Pruik of sjaal?
Wil ik de knoop doorhakken, dan moet ik niet te lang meer wachten om een afspraak te maken bij één van de adressen die ik via UZ Leuven meekreeg.
Ik raap mijn moed bij mekaar en vorm het nummer van een haarinstituut in Wilsele. Een oudere (en dat is nog zacht uitgedrukt) dame neemt de telefoon aan. Ik moet haar twee keer de vraag stellen alvorens ze begrijpt waarvoor ik bel. Ik start volgende week met chemo, mevrouw, en had graag even bij u langs gekomen voor wat tips. A ja, das bij mijne man... Ik hoor "mijne man" een verwoede poging doen om het andere telefoontoestel te beantwoorden en daar zakt me de moed in de schoenen. Dit geeft me geen goed gevoel, ... en ik haak in. Ik zoek wel verder tussen de andere adressen die ik kreeg.
Mamie en Pitteke komen toch niet langs want de dokter is weer langsgeweest. Zo ziek was ze in jaren niet.
Wat mis ik Zoet. Hij laat me weten dat ze enorm veel geluk hebben gehad. Had de bus enkele minuten eerder van Praag naar Tabor vertrokken, dan waren ze nu betrokken in een ernstig ongeval waarbij ook een dode viel. Pfff. Dat is goed voor de moraal se. Was het al maar maandagavond.
Stikop van enkele kleine boodschappen in Action (neen, ik heb er - nog - geen aandelen!) en Lidl.
En dan heb ik nog zo veel te doen in het huishouden. Opruimen, bed verschonen, even gaan zitten. Stofzuigen, tasje thee drinken. Nadat de berg Croque Monsieurs gebakken en de afwas weggeruimd is, is het al even na 22 uur. Huisje helder gepoetst. Ondertussen ontvang ik berichtjes van Hedwina, Fien en Bernadette. Gaat het met jou? Jawel, ik mis Zoet alleen heel hard. Gelukkig helpen de poezen me het grote bed te vullen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten