vrijdag 23 januari 2015

Geen dag zoals alle andere

Alweer voor de wekker wakker deze morgen.

Om 8u15 zit ik op de bus. Afspraak in Gasthuisberg om 9 uur voor botscan.

Het gaat vlot en om 8u40 heb ik al plaatsgenomen in de wachtzaal van nucleaire geneeskunde.

Om 8u55 krijg ik de prik met contrastvloeistof en de verpleegster vraagt me terug op de afdeling te zijn tegen 12.00 uur.

Naar huis gaan heeft volgens mij niet veel zin, dus koop ik me de Ariadne Brocante, de Libelle en een Denkpuzzelboek, samen met flesjes appelsap want tegen 12 uur moet ik 1,5 liter gedronken hebben.

Fien komt me gezelschap houden en terwijl we praten over koetjes en kalfjes gaat de tijd gelukkig snel vooruit.

12u15 Eerste onderzoek is al achter de rug. Ik mag terug naar de wachtzaal want er volgt straks nog een extra onderzoek van ongeveer een half uurtje. Dan wordt mijn skelet in 3D detail op de gevoelige plaat gezet.

Even later komt de verpleegster zich excuseren maar er is een noodgeval tussen de afspraken gekomen, waardoor ik toch nog minstens een uurtje geduld zal moeten hebben.

Niet erg. Dat lekker broodje focaccia ben ik niet vergeten en dus voeg ik me even later met een heerlijk gevuld bord (echter deze keer geen toetje - 't is niet alle dagen feest he... alhoewel...) aan een tafeltje bij een oudere dame.

Het is zo druk in de cafetaria dat ik maar besluit om dadelijk terug te gaan naar de afdeling voor het volgende onderzoek.

Ik heb al bijna alle woorden van een zweedse puzzel ingevuld wanneer een biker gast zich inschrijft. Hij wordt weggeroepen voor zijn eerste onderzoek, net als de dame die naast me zit. Alleen in de wachtzaal...

Daar is de biker gast terug, jas over de arm, pet op zijn lange haren en mouwen omhoog gestroopt. Pfieuw! Das niet niks die tattoo's. Voor ik het besef vraag ik hem waar hij zijn tattoo's heeft laten zetten. In Gelrode, bij Bikers' Bonnes Tattoo. Hij heeft een wolf op zijn arm, zo mooi gedetailleerd. 'k Had misschien beter niet over zijn wolf gesproken want plots haalt hij zijn t-shirt omhoog en showt hij me zijn blote rug, waarop 2 prachtig getatoeëerde wolven staan te pronken. Stel je voor dat de verpleegster me nu komt halen.... Ik alleen met een half naakte man in de wachtzaal....En hij had jammer genoeg geen six-pack :-)

When the Beat is defeated I go for a new tattoo!. 

Het tweede onderzoek vind ik eigenlijk enger als de MRI van maandag. Voeten en handen worden vastgezet omdat ik zo min mogelijk zou bewegen. 

Eindelijk vrij en na een vlotte busrit ben ik om 15u15 thuis.

Op mijn vraag hebben we met Hedwig en Roel, Ann en Jan en Mieke en Rudi afgesproken bij Los Hombres. Nee...ik ben de boodschap van de verpleegster niet vergeten. Zorg dat je vandaag en morgen voldoende drinkt, zodat de contrastvloeistof uit je lichaam geraakt. 

Komt dik in orde!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten