Fien pikt me op aan het station en als Véronique de deur voor ons opendoet, bekijkt ze ons bewonderend. Amaai, jullie zijn helemaal "assorti" (en we hebben nochtans niks afgesproken).
Ze haalt de dozen met pruiken die ze voor me heeft besteld erbij en toont me de eerste. Die wordt het al zeker niet. De tweede zit goed, maar is heel blond. Net iets té (zweeds blond).
De derde is te goudkleurig waardoor m'n huid er dadelijk rood uitziet.
Blijft de selectie van vorige week nog over. Maar ook daar zit niet echt m'n gading tussen.
Mag ik misschien de bruine met iets langere lokken, uit de vitrine ook even passen?
Tuurlijk. In die kleur (bruin) of de kleur van je eigen kapsel?
Ik kies voor de bruine, maar ook daar heb ik de klik niet mee. Dan brengt Véronique me dezelfde pruik maar in een "rooted scendré" kleur en van zodra ze me deze opzet, weet ik, dit wordt ze.
Het haarstuk moet nog wat worden aangepast aan mijn hoofd en Fien stelt voor dat we ondertussen nog even over de markt lopen. Goed idee!
Maar niet te lang, want ik voel het "moe zijn" weer opzetten.
Misschien kan ik straks beter met Zoet m'n pruik oppikken... Ik heb nog geen bericht van Véronique dat ze klaar is, en dan kan hij ook even mee om zijn mening te geven. Strak plan!
Om iets voor 15 uur krijg ik een berichtje "ze is klaar".
Blij met mijn keuze. Van zodra we thuis zijn, neem ik enkele foto's van mezelf met pruik én met pruik en hoedje. Ziet er goed uit, al zeg ik het zelf.
Nadat ik de foto's op Facebook heb gepost, bel ik naar ons maake en pitteke om hen nog es te bedanken, want zij hebben me de pruik cadeau gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten